یه جایی ،توی یکی از دنیا های موازی، من یه زنه افتابی ام
با لباس های رنگارنگ و دامن های گل دار تا سر زانو و بلوز های حریر ؛ سرویس چایی سفید گل دار و پرده های روشن و یه خونه ی ویلایی بزرگ با حیاط سرسبز ه بزرگ.
کیک پختن و دستور های غذا ، تغییر رنگ و دیزاین خونه، خریدن رو تختی جدید، غر زدن و غیبت کردن پشت سر بقیه و بچه ها ، موضوع گپ های زنونه مونه.
یه جایی ،توی یکی از دنیا های موازی ، من هیچ شباهتی به این زنه خاکستری ه همیشه بارونی ندارم.