۲۶ سالگی.

من و تنهایی هام

تنهایی یعنی گوشیت هیچ وقت زنگ نخوره

هیچ اسم اشنایی روی صفحه نیاد

هیچ کسی نباشه که بهش یه مسیج بدی 

تنهایی یعنی یه گوشه دنیا ، حالا هرجا که باشه، نشسته باشی وسط یه شهر شلوغ با چندین هزار ادم ،

نشسته باشی با هزار تا تکنولوزی و راه های ارتباطی با تمام دنیا  با هفت میلیارد و نیم جمعیتش و هیچ کسی رو نداشته باشی که باهاش درد دل کنی...

پ.ن: اومد چند روزی موند و رفت...رفت و پشت سرش رو هم نگاه نکرد...فکر نمی کردم ممکن باشه اما از قبل هم تنها تر شدم.

وقتی که عاشقی برای همیشه از دستت رفته

بعد از چندین به ظاهر 'شکست عشقی' تنها چیزی که میخواستم این بود که روی قلب و احساسم کنترل داشته باشم.

که به راحتی انجام شد.

چیزی که فکر نمی کردم به واقعیت تبدیل شه عاشق نشدن بود.

وقتی نمی خوای دیگه دلببندی 

بعد چند سال میگذره و میبینی که شاید این خواسته ت اونقدر ها هم جالب نبوده

نه اینکه با مجرد بودن مشکل داشته باشم فقط یه وقتایی جای خالیه اون حس ازار دهنده میشه.

wtf

هیچ وقت از خودتون پرسیدید که تا کجا میتونید بد باشید یعنی مثلا میتونید یه ادم (ادم ها)رو بکشید یا نه؟

شده جواب سوالتونو ندونید؟!

گریه کردم ،

زار زدم،

تموم که شد خودمو جمع کردم رفتم دنبال کار و زندگیم.

زندگی تون رو با مزخرفات پر نکنید

اینکه روزمره به چی میشینی فکر میکنی کل مسیر زندگی تو مشخص میکنه

بعد یه سری حرفارو که میشنوم به بدبختی و بی سر و ته بودن زندگی گوینده فکر میکنم

هیچی دیگه به خودم قول دادم مثل اونا نباشم

پ.ن: اینی که گفتم البته أسون نیست ... خودم حس میکنم درصد زیادی از انرژیم توی یک سال و خورده یی گذشته پای این رفته که جلوی خودم رو بگیرم که به فلانی و فلانی فکر نکنم به پدرم فکر نکنم به چیز های بد فکر نکنم !!!! نمیشه که انقدر انرژیم پای این مزخرفات بره ! ادم باید انقدر سرش با چیزای دیگه شلوغ باشه که اصلا نتونه فکر کنه دیگه... 

Every lonely night...

به جاهای سخت که میرسه

کمبود های زندگی ت که مثل  سیلی می خوردن تو صورتت

یادت باشه راهی که انتخاب کردی ارزشش رو داره

و هر انتخاب دیگه یی که میکردی اخرش احساس خوشبختی نمیکردی

چون این چیزیه که همیشه خواستی

ابن راهی که داری میری اخرش میرسه به اون زنی که ارزو داشتی باشی

سخت میگذره، دلتنگی، تنهایی، اما همه اینا میگذره

میگذره