داستان های من در بوستون

همه هی میپرسن هیجان داری برای بوستون؟ 

من مثل همیشه ی زندگیم بی تفاوت ام به اتفاقاتی که داره میوفته

مثلا چه فرقی میکنه چه شهری هستی همه جا چیز های خاص خودش رو داره

یا هیجان داری برای مدرسه؟ حتی منی که از یادگیری و مطالب جدید علمی لذت میبرم و به قول بقیه خیلی هوش و استعداد دارم  هم هیچ علاقه ی به مدرسه ندارم. حالم هم بهم میخوره اصلا

اونایی که کشته مرده ی مدرسه ان اونایی هستن که توی پر قو بزرگ شدن و تا وقتی توی مدرسه بودن هیچ هیچ مسولیتی نداشتن توی زندگیشون.

برای هیجان زده کردن من باید یه سطحی از ارامش و امنیت بهم بدن ، اون وقت برای همه ۴ تا ملق میزنم