۲۶ سالگی.

من و تنهایی هام

تنهایی یعنی گوشیت هیچ وقت زنگ نخوره

هیچ اسم اشنایی روی صفحه نیاد

هیچ کسی نباشه که بهش یه مسیج بدی 

تنهایی یعنی یه گوشه دنیا ، حالا هرجا که باشه، نشسته باشی وسط یه شهر شلوغ با چندین هزار ادم ،

نشسته باشی با هزار تا تکنولوزی و راه های ارتباطی با تمام دنیا  با هفت میلیارد و نیم جمعیتش و هیچ کسی رو نداشته باشی که باهاش درد دل کنی...

پ.ن: اومد چند روزی موند و رفت...رفت و پشت سرش رو هم نگاه نکرد...فکر نمی کردم ممکن باشه اما از قبل هم تنها تر شدم.

وقتی که عاشقی برای همیشه از دستت رفته

بعد از چندین به ظاهر 'شکست عشقی' تنها چیزی که میخواستم این بود که روی قلب و احساسم کنترل داشته باشم.

که به راحتی انجام شد.

چیزی که فکر نمی کردم به واقعیت تبدیل شه عاشق نشدن بود.

وقتی نمی خوای دیگه دلببندی 

بعد چند سال میگذره و میبینی که شاید این خواسته ت اونقدر ها هم جالب نبوده

نه اینکه با مجرد بودن مشکل داشته باشم فقط یه وقتایی جای خالیه اون حس ازار دهنده میشه.